Romelu Lukaku over hoe verbonden je bent als iedereen jou wilt

'Diegenen die zich pas nu aan mij vastklampen zijn bewonderaars, maar geen vrienden.'

Iedereen lijkt aan zijn mouw te trekken, iedereen wilt wat van hem. Romelu Lukaku, wonderboy van Anderlecht, nu aanstormend talent bij Chelsea en een persoon waar vele leeftijdgenoten zich aan spiegelen. Niet verbazingwekkend als je bedenkt hoe succesvol hij is. En nog maar 18 jaar! Maar als iedereen iets van je wilt, hoe ga je dan met anderen om? Met wie ben je dan nog echt Connected? 'De echte vrienden blijven altijd over. Al zie je elkaar lange tijd niet.' Lukaku laat een stukje van zijn binnenkant zien.

Door Dominique Verschuren

Het is hard gegaan de laatste jaren met Romelu Lukaku. Via Lierse groeide hij bij Anderlecht uit tot smaakmaker van het Belgisch profvoetbal. En nu is hij een van de grote beloften van het machtige Chelsea. Zo'n snelle vlucht naar de top brengt ook onvermijdelijk schaduwkanten met zich mee. Wie kun je nog vertrouwen en hoe bescherm je je daartegen?

            Lukaku: 'Mijn  echte vrienden ken ik. Diegenen die zich nu, sinds ik bekend ben door het voetbal, aan mij vastklampen zijn bewonderaars, maar geen vrienden. Waarschijnlijk de eersten die me zullen laten vallen als het ooit slecht zou gaan. Ik kan dat onderscheid maken. Er zijn mensen die ik heel graag heb en die ik nu minder zie omdat ik zo’n druk leven leid. Maar de echte vrienden blijven altijd over. Al zie je elkaar lange tijd niet.'

Zwart in een blanke omgeving

Vader Roger Lukaku wist het al bij de geboorte in mei 1993: zijn zoon zou een voetballer worden. En een grote! Rupel Boom was de allereerste club van de pupil. Nadat hij verhuisde naar Wintham trad hij aan bij de plaatselijke FC. Amper 12 jaar werd hij aangetrokken door Lierse. Maar dit succes op jonge leeftijd bracht hem niet uit zijn evenwicht: 'Ik heb een heerlijke jeugd gehad in Wintham.'

            Lukaku geeft toe dat de omgeving van zijn jeugd overwegend blank was. Toch had hij niet het gevoel uitgesloten te worden: 'Dat van die blanke omgeving klopt, maar ik heb niet veel last gehad. Als je respect toont, dan krijg je dat ook terug. Vergeet niet dat mijn broer en ik daar geboren zijn… Je groeit gewoon met de anderen op. Ik heb daar nooit zoveel last van ondervonden. Misschien was dat voor mijn vader wat moeilijker. Maar uiteindelijk heeft hij zich goed aangepast aan de omstandigheden.

            'Ook met teamgenoten ging ik erg goed om. Gewoon, zoals iedereen. Ik zie niet in wat het probleem is. Ik heb zelden problemen met mensen. Zoals gezegd: Respect is belangrijk en als je dat geeft, krijg je dat ook terug.'

De prijs van de roem

Vandaag de dag is Lukaku een van de populairste sporters van het land. Iedereen wilt wat van hem. Dat lijkt iets om jaloers op te zijn, maar dat is het niet altijd. 'Met hopen tegelijk willen ze mijn vriend zijn, maar ik hecht daar geen belang aan. Er zijn maar twee dingen die ik echt wil. Ik wil zo hoog mogelijk voetballen en ik wil zo veel mogelijk genieten met mijn echte vrienden en met mijn familie. Dat is het belangrijkste.

            'Als mensen mij vragen of ik wel eens eenzaam ben, dan moet ik zeggen dat dat eigenlijk wel meevalt. Ook vroeger: het gevoel van eenzaamheid ken ik eigenlijk niet zo goed. Ik heb gelukkige omstandigheden gekend. Ik heb altijd veel warmte gekregen van mijn familie. Met name mijn broer is belangrijk voor mij. We zijn vrienden. Ik heb ook altijd goed geluisterd naar mijn ouders en mij geconcentreerd op mijn passie: voetbal.'

            Op de vraag of hij terug verlangt naar zijn oude zorgeloze leventje, zegt hij: 'Soms wel. Maar ik zou eigenlijk niet anders willen. De prijs die ik voor de roem moet betalen neem ik er bij. Graag zelfs. Voetbal is nu eenmaal mijn leven en daar moet ik sommige dingen voor opofferen. Het is natuurlijk hard omdat iedereen een stukje van mij wil. Maar ik word ongelofelijk goed omkaderd door de club. Er zijn mensen die mijn vervoeren, regelen, mijn planning maken, de media beheren…ik ben die mensen ongelofelijk dankbaar. Ik besef wat ze allemaal voor me doen om het in goede banen te leiden.'

 

Blijf jezelf en blijf jezelf trouw

Lukaku is nog jong. Hij kan moeilijk al het leed van de wereld op zijn schouders dragen. Toch geeft hij aan de andere kant de indruk graag met mensen om te gaan. Solidariteit en maatschappelijke betrokkenheid zijn bij hem niet geheel aan dovemans oren gericht. 'Ja, ik heb een rol te spelen en ik wil die opnemen. Daarom steun ik alle community programma’s van de club. Als ze iets nodig hebben contacteren ze mij en ik doe mee. Zo hebben we bij Anderlecht van de spelerskas speciaal aangepaste bedden geschonken aan het kinderhospitaal van Brugman in Jette vlakbij Brussel. We hebben 18.000 euro geschonken voor de aanschaf van die bedden.'

            Voordat hij weer verder moet in het drukke tijdschema van zijn huidige leven wil hij nog één ding kwijt aan de lezers: 'Blijf vooral jezelf en volg je dromen. Dat is moeilijker dan het klinkt. Je moet er vaak voor knokken. Maar het is de enige weg die je kan gaan. Anders kom je jezelf tegen. Dan ga je vroeg of laat voelen dat je niet lekker in je vel zit. Dus blijf jezelf en blijf jezelf trouw.'